En yakın kasabadan 160 kilometre uzakta yaşayan aileyi son 18 yılda yalnızca birkaç kişi ziyaret etti.
BBC haberine göre; fotoğrafçı Ed Gold, Atchley ailesiyle 11 ay geçirdi. Aile yılda bir kez büyük bir alışveriş çılgınlığına çıkar. Bu satın alma, süt tozundan salçaya, pirinçten mısıra ve fasulyeye kadar her şeyi içeriyor.
Aile, alışverişin yanı sıra ayı, kurt, tavşan, ördek ve kunduz avlıyor, yaban mersini ve kuşburnu reçeli yapıyor.
Gün ışığına bağlı olarak günlük rutinlerini üç saat ileri veya geri alabilen aile, kahvaltıyı genellikle 16.30'da yapıyor. Uzun kış günlerini marangozluk, temizlik ve tamirat yaparak geçiriyor.
Saat 22.00'de akşam yemeği yedikten sonra sohbet ediyorlar, gitar çalıyorlar ya da yazıyorlar. Genellikle saat 04.00'te yatarlar.
52 yaşındaki David, para sıkıntısı çekiyorsa derisi yüzülmüş deri satıyor, bir kulübe inşa ediyor ya da 1600 kilometre uzakta bir altın madeninde çalışıyor. Ancak güneş enerjisinin yardımıyla aile genellikle yılda yalnızca 12.000 dolarla hayatta kalabiliyor.
Ailenin 13 yaşındaki oğlu Sky evde eğitim görüyor. Ailesi, aşçılık ve marangozluk yoluyla matematik öğretmek gibi yeteneğe dayalı bir eğitim modeli uyguluyor.
David ve Romey, eğitiminin bir parçası olarak oğullarının Grand Theft Auto oynamasına izin verdi. Sky'ın “inanmayı ve işleri fazla ciddiye almamayı” öğrendiğini söylüyorlar.
Hiçliğin ortasında yaşamak Atchley ailesini mutlu etse de başlangıçta Romey'i endişelendiriyordu: “Buraya ilk taşındığımda işlerin ters gitmesinden korkmuştum. Ya birinin apandisi patlarsa? Ya elektrikli testeremiz kırılırsa ve elimizde başka bir şey kalmazsa? tahta mı? Ama daha sonra anı yaşamayı öğrendim.”
David memnun: “İnsanlar 18 ay tecritte yaşamanın nasıl bir şey olduğunu bilmek istiyor. Bu sizi değiştiriyor. Herhangi bir konuda iki farklı düşünceye sahip olma hakkınız var. Bir konuyu aylarca konuşabiliriz çünkü zamanımız var.” “